En dan is er, pal tegenover de kerk, familiehotel De Eikenboom. Het wordt in 1901 gebouwd en 60 jaar later afgebroken. In toeristengidsen wordt in lyrische bewoordingen gesproken over het natuurschoon van Joppe en de gastvrijheid van het hotel. “Zoowel de uitspanning de Eikenboom als de talrijke landhuisjes langs de wegen en in de bosschen getuigen er van, dat veel natuurvrienden hier hebben gevonden , wat ze elders tevergeefs zochten; het mondaine gewoel ontvlucht dolen ze in de maagdelijke natuur (…)”. Als de buurtschap in 1921 uit de duisternis wordt verlost door de aanleg van electrisch licht” wordt dat feestelijk gevierd met een cabaretavond in de Eikenboom.

Op de vroegere speelplaats van de uitspanning wordt in 1966 de Joppeschool gebouwd. In 1971 komen er seniorenwoningen op de plek van het vroegere hotel. Stimulator de deze vernieuwende projecten is de geliefde pastoor Sloot. Voormalig burgemeester Thate van Gorssel vindt dat een rustend landbouwer op eigen grond altijd een huisje mag zetten. Maar pastoor Sloot, boerenzoon, weet hoe zwaar het soms kan zijn als twee of meer generaties bij elkaar wonen. Daarom liever een woning bij de kerk.

Baron Frans en de parochiedienaren hebben bijgedragen aan de worteling van de verspreide katholieke gemeenschap in Joppe. Maar die gemeenschap is de buren altijd met ruimhartigheid toegetreden. Als in 1951 hout nodig is voor de bouw van ‘Ons Gebouw’ in Harfsen doet de protestante kerk een beroep op “onze R.K. broeders (..), bosbazen op het landgoed Joppe”.  Niet tevergeefs. Met bijlen en zagen, paarden en wagens en tractoren gaat het aan op Joppe. In een ommezien ligt een grote stapel dennen gereed, blijkt uit de verslagen. Tot op de dag vandaag fietsen Harfsenaren graag langs de kerk van Joppe als ze naar Gorssel moeten.